topdag naar de Duivelseilanden

Vanochtend op half zes op. Zes uur bij de boulangerie koffie en baguette met jambon gesmuld.
Met een kwartier vertraging om 6:45 vertroken. Eerst een uur met de bus naar Kourou. Daarna ingescheept op en catamaran. Maar dan ok echt een catamaran. Het schip is geschikt vor 98 pasagiers. Tenminste dat stond op het bordje. Wij waren met ongeveer 30 dus volop de ruimte.
Nini zegt: kom we gaan lekker voorop zitten. Nou dat was geweldig. Je kunt er ook op netten liggen, max 6 persoen per net. Geweldig. De wind was schuin van voren en de golven hoguit 2 meter. Tenminste in het begin. Gaandeweg werdt de wind sterker en de golven hoger. En wij steeds natter. Camera,s in plastic en volhouden. Want Nini wilde voorop ziten en dan doen we dat ook. Toen de golven richting de 4 meter werden waren we tot op huid nat. In Nederland zou je dan zitten rillen maar hier is het zeewater ongeveer net zo warm als de lucht dus om en nabij de 30 graden. En dan geeft het niets. Sterker nog het was een groot feest.
Na een uur waren we Ile Royal, het grootste eiland van de drie. We hebben de voormalige gevangenis, het ziekenhuis, de woning van de directeur en dekerk bezichtigd. Allemaal zeer indrukwekkend. Het moet hier echt afzein geweest zijn. Het geheel is in gebruik geweest van begin 18e eeuw tot 1954.
Na de luch met een miserabel bootje overgestoken naar Ile St. Josef. Ook hier gevangenis en bijgebouwen bekeken.
Ook leguanen en carretaschildpadden vastgelegd. Ook nog aangevallen door doodskopaapjes. Die wilden vooral zoetigheid. Rob heett ons uit de klauwen gered. Er was ook nog ruzie tussen een aapje en een papegaai. Verder nog capucijners gespot.
Terug bij de aanlegplaats in zee gezwommen. Geen haaien gezien, die schijnen hier niet meer vor te komen sinds er geen overleden gevangenen meer in zee werden gegooid.
Terug met halve wind en later bakstagwind. Op de hoge golven surften we soms met een snelheid van 28 km/h. De normale snelheid is 17 km.
Onwijs gaaf was dit.
Moe maar voldaan en gevuld met indrukken zijn we nu een beetje dood.
Maar dat weerhoud ons er niet van om lekker te gaan dineren.
Morgen om half 8 zitten we weer in de bus.
Wordt vervolgd.
Vanavond probeer ik nog foto's te sturen.

Liefs en knuffels. Nnar