Terug uit de jungle

We zijn terug in Paramaribo. Ik weet niet goed waar ik moet beginnen. De indrukken zijn zo overweldigend, zo puur en fascinerend.
Op 28 februari zijn we met de bus naar Domburg. Er is daar verder nauwelijks iets. Domburg was in de koloniale tijd een van de ontelbare plantages. Na een lunchpauze en en korte wandeling zijn we in de boot gegaan. Een smale korjaal waar we precies inpassen met z'n 20_igen. Onderweg aangelegd bij een vormalige leprakolonie. Het moet daar heel erg geweest zijn, vooral omdat je naast je eigen kwaal ok nog eens wordt opgevrteten dor de ontelbare insecten. Je begrijpt het wel, we waren blij weer in de boot te zijn. Verder nar Overbridge. Een 'Resort,.met strand. Bij hoogwater heben we gezwommen binnen de netten. Want er buiten wordt jegekust door de Piranha's, en da's niet lekker. Verder een mooie wandeling door het bos gemaakt.
1 Maart. Boottocht naar Jodensavanna, een voormalige plantage van Portugese joden. Zij haden 9000 slaven. Onderweg diverse roodkopgieren gespot.
Verder enkele indianendorpen bezocht.
Na nog een nacht in Overbridge op 3 maart naar Brownsberg. Het eerste stuk ging best goed. Toen we echter de berg op moeten klimmen werden we voortdurend door elkaar geschud door alle kuilen. Bovendien was de weg bezaaid met plassen. In de eerste versnelling ging het verder totdat we met de bus een paar ker weggleden en tenslotte in de greppel belanden. Het is niet zo dat je zo maar de berg afglijd maar toch ook wel heftig. Wij uit de bus. Enkele sterke mannen duwen, eerst proberen een stukje terug te zakken de helling af en daarna op volle toeren proberen omhoog te komen. En dat lukte. Wij er op een drafje door de modder er achter aan. Lachen, gieren, brullen. Nadat het iets vlakker werd in de bus weer verder. In Brownsberg zijn we regelmatig tot op de bilnaad natgeregend. Kleren drogen was er niet bij want ook in de sporadische zonestralen verdampte het vocht niet door een RV van 100%.
'S Morgens een wandeling naar de Ireneval en de Leoval. We hebben ons leker afgespoeld onder de waterval. Terug moesten we 275 meter klimmen over soms glibberige paden. Blij dat we onze stokken mee hadden. Na 6,5 uur terug boven. Douchen en lekker eten en vroeg onder zeil.
De dag erna weer 325 meter gedaald in lange wandeling van totaal 7 uur. Doodmoe waren we blij boven te zijn.
De laatste dag een vlakke wandeling van 6 km.
Al met al was het geweldig mooi op de berg maar ook erg vochtig. Uiteindelijk stink je allemaal even erg en dan maakt het niet meer uit.
4 maart opnieuw in de eerste versnelling de hlling afgeglibberd. Ging uitstekend.
Overnachten op Ston Eiland, een schiereiland in het Brokopondomeer. Een bizar gezicht al die woudreuzen die voor een deel boven water uitsteken. Het meer is 75 km lang en 20 km breed. 5000 Marrons moesten in de 60-iger jaren hun dorpjes verlaten omdat die onder water kwamen te staan.
We hebben gevist op piranha's. Helaas maar 2 gevangen.
Nu ga ik eerst versturen voordat de tablet vastloopt door de slechte verbinding.
Liefs van nnar