vulkaanas, chocolade, dolfijnen en pinguins
Door: 4opweg
Blijf op de hoogte en volg Nico, Nini, Rob, Astrid
09 November 2011 | Argentinië, Puerto Madryn
Hoi daar,
Eerst het slechte nieuws. Mijn mini-laptop is gecrasht. Dus nu reizen we met 1,2 kg ballast waar we niets aan hebben. Voor de rest gaat het super met ons.
De berichten worden nu korter omdat we niet onderweg al in Word wat kunnen klaarmaken maar aangewezen zijn op internetcafe´s.
7-11
Van San Martin de Los Andes naar Esquel. Een reisdag van 12 uur. Deels over onverharde weg. Een heel mooie route langs de uitlopers van de besneeuwde toppen van de Andes. Gaandeweg wordt alles grijs, grijzer en nog grijzer. Met als dieptepunt het stadje Villa la Lagostera. Begin juni is de Chileense vulkaan Puyhuy uitgebartsten. Over een gebied van meer dan 200 km is de as neergekomen. Dit stadje op 60 km van de vulkaan is als een van de ergste getroffen. Het is bizar, deprimerend en onvoorstelbaar. Als je thuis zo iets hoort, denk je: gelukkig niet veel slachtoffers maar de economische schade is enorm. Mensen trekken weg, huizen worden onverkoopbaar en de achterblijvers lopen dikwijls met mondkapjes op. De vulkaan spuwt nog steeds en het is onvoorspelbaar hoe lang dit nog gaat duren. De gezondheid heeft het zwaar te verduren. Natuurlijk is vulkaanas erg vruchtbaar maar als de tulpen uit je oren groeien slaap je niet lekker meer. Tot op heden zijn er al 600.000 vrachtwagenladingen as verplaatst naar, ja waar breng je het naar toe. Dat is 12.000.000 ton. Voor de snelle rekenaars 12 miljard kg. Stel je een wintersoprtdorp voor waar je de witte sneeuw vervangt door grijze as. Dan lijkt het er op.
Vervolgens verder naar San Carlos de Bariloche. Een wintersport stadje dat minder te lijden heeft gehad, maar ook hier blijven de toeristen weg. De broer van Prinses Maxima heeft hier een hotel en is ook redelijk aan het stofzuigen. Dit stadje is ook een middelpunt van de chocoladehandel. Er zijn meer chocoladewinkels dan restaurants en cafe´s bij elkaar.
We zijn iets zwaarder geworden. Je raadt het al: chocolade.
Daarna verandert het landschap in een steppe gebied. Pampa hier genoemd naar het Quechuawoord bamba. Dat betekent; vlakte laagland.
Wij verplaatsen ons hier van Nationaal Park naar NP. Nu zijn we in het 7-merengebied. Ook deze bus heeft kuren. Maar dit kan worden verholpen door de chauffeur. Een zzp-er. Zo´n bus is in 4 jaar afgeschreven en gaat maximaal 8 jaar mee ten gevolge van de (slechte) wegen. Nog een incident: Bij het instappen na een van de vele fotostops stoot Rob zijn hoofd. Het behang is er deels af. Hij wil geen pleister wel een massage. De verhouding in de bus is 4 mannen op 9 vrouwen, vandaar.
Slapen doen we in Esquel.
Met de volgende bus zijn we gisteren naar Puerto Madryn gereden. Onderweg geluncht langs een rivier. Het landschap is hier ruig met rotsformaties die een beetje doen denken aan Monument Valley in de VS,
Reisduur 10 uur.
Het hotel is zeer simpel. Rob noemt onze kamer een gevangenis. De kamer is heel klein. We hebben ook een klein raam met tralies. We hebben wel een soort badkamer maar de handdoeken zijn groter en liggen in de slaapkamer omdat in het badhok geen plek is. Vreemd genoeg is er wel een bidet. Dat zouden we kunnen gebruiken om de handdoeken in te leggen ware het niet dat de toilettas ook ergens moet worden ondergebracht. Het personeel echer is uiterst vriendelijk.
We starten met een hagelbui. Stenen van ± 3 cm. Daarna op straat rivieren van modderstromen.
Vandaag 9-11 2 excursies gedaan. Eerst met een RIB (grote rubberboot met harde bodem en 400 Pk) Duskey dolfijnen gespot. Deze kleine, ca 1,5 meter lange soort is razendsnel en wendbaar (80 km per uur). ij springen voor en langs de boot. Imponerende zwart witte roofdieren die een beetje lijken op kleine orka´s. Film en foto´s waanzinnig.
Daarna naar een pinguinkolonie. Hier leven ca. 1.000.000 pinguins. Ik weet de naam even niet. Zijn ongeveer 50 cm en komen ook voor in Zuid Afrika. Je loopt over een pad van enkele kilometers door hun leefgebied. Het is nu broedtijd dus redelijk rustig. Man of vrouw is aan het broeden en de partner is op zee om te eten. Afwisseling na en week en dat geeft gigantisch veel kabaal. Vooral als het mannetje of vrouwtje te laat thuis komt. Waar heb ik dat meer gehoord.
De WC spoeling is inmiddels gerepareerd voor zolang het duurt. Begaf het gisteravond.
Vanavond naar een genommeerd visrestaurant.
Veel liefs, NNAR.
Eerst het slechte nieuws. Mijn mini-laptop is gecrasht. Dus nu reizen we met 1,2 kg ballast waar we niets aan hebben. Voor de rest gaat het super met ons.
De berichten worden nu korter omdat we niet onderweg al in Word wat kunnen klaarmaken maar aangewezen zijn op internetcafe´s.
7-11
Van San Martin de Los Andes naar Esquel. Een reisdag van 12 uur. Deels over onverharde weg. Een heel mooie route langs de uitlopers van de besneeuwde toppen van de Andes. Gaandeweg wordt alles grijs, grijzer en nog grijzer. Met als dieptepunt het stadje Villa la Lagostera. Begin juni is de Chileense vulkaan Puyhuy uitgebartsten. Over een gebied van meer dan 200 km is de as neergekomen. Dit stadje op 60 km van de vulkaan is als een van de ergste getroffen. Het is bizar, deprimerend en onvoorstelbaar. Als je thuis zo iets hoort, denk je: gelukkig niet veel slachtoffers maar de economische schade is enorm. Mensen trekken weg, huizen worden onverkoopbaar en de achterblijvers lopen dikwijls met mondkapjes op. De vulkaan spuwt nog steeds en het is onvoorspelbaar hoe lang dit nog gaat duren. De gezondheid heeft het zwaar te verduren. Natuurlijk is vulkaanas erg vruchtbaar maar als de tulpen uit je oren groeien slaap je niet lekker meer. Tot op heden zijn er al 600.000 vrachtwagenladingen as verplaatst naar, ja waar breng je het naar toe. Dat is 12.000.000 ton. Voor de snelle rekenaars 12 miljard kg. Stel je een wintersoprtdorp voor waar je de witte sneeuw vervangt door grijze as. Dan lijkt het er op.
Vervolgens verder naar San Carlos de Bariloche. Een wintersport stadje dat minder te lijden heeft gehad, maar ook hier blijven de toeristen weg. De broer van Prinses Maxima heeft hier een hotel en is ook redelijk aan het stofzuigen. Dit stadje is ook een middelpunt van de chocoladehandel. Er zijn meer chocoladewinkels dan restaurants en cafe´s bij elkaar.
We zijn iets zwaarder geworden. Je raadt het al: chocolade.
Daarna verandert het landschap in een steppe gebied. Pampa hier genoemd naar het Quechuawoord bamba. Dat betekent; vlakte laagland.
Wij verplaatsen ons hier van Nationaal Park naar NP. Nu zijn we in het 7-merengebied. Ook deze bus heeft kuren. Maar dit kan worden verholpen door de chauffeur. Een zzp-er. Zo´n bus is in 4 jaar afgeschreven en gaat maximaal 8 jaar mee ten gevolge van de (slechte) wegen. Nog een incident: Bij het instappen na een van de vele fotostops stoot Rob zijn hoofd. Het behang is er deels af. Hij wil geen pleister wel een massage. De verhouding in de bus is 4 mannen op 9 vrouwen, vandaar.
Slapen doen we in Esquel.
Met de volgende bus zijn we gisteren naar Puerto Madryn gereden. Onderweg geluncht langs een rivier. Het landschap is hier ruig met rotsformaties die een beetje doen denken aan Monument Valley in de VS,
Reisduur 10 uur.
Het hotel is zeer simpel. Rob noemt onze kamer een gevangenis. De kamer is heel klein. We hebben ook een klein raam met tralies. We hebben wel een soort badkamer maar de handdoeken zijn groter en liggen in de slaapkamer omdat in het badhok geen plek is. Vreemd genoeg is er wel een bidet. Dat zouden we kunnen gebruiken om de handdoeken in te leggen ware het niet dat de toilettas ook ergens moet worden ondergebracht. Het personeel echer is uiterst vriendelijk.
We starten met een hagelbui. Stenen van ± 3 cm. Daarna op straat rivieren van modderstromen.
Vandaag 9-11 2 excursies gedaan. Eerst met een RIB (grote rubberboot met harde bodem en 400 Pk) Duskey dolfijnen gespot. Deze kleine, ca 1,5 meter lange soort is razendsnel en wendbaar (80 km per uur). ij springen voor en langs de boot. Imponerende zwart witte roofdieren die een beetje lijken op kleine orka´s. Film en foto´s waanzinnig.
Daarna naar een pinguinkolonie. Hier leven ca. 1.000.000 pinguins. Ik weet de naam even niet. Zijn ongeveer 50 cm en komen ook voor in Zuid Afrika. Je loopt over een pad van enkele kilometers door hun leefgebied. Het is nu broedtijd dus redelijk rustig. Man of vrouw is aan het broeden en de partner is op zee om te eten. Afwisseling na en week en dat geeft gigantisch veel kabaal. Vooral als het mannetje of vrouwtje te laat thuis komt. Waar heb ik dat meer gehoord.
De WC spoeling is inmiddels gerepareerd voor zolang het duurt. Begaf het gisteravond.
Vanavond naar een genommeerd visrestaurant.
Veel liefs, NNAR.
-
10 November 2011 - 15:13
Moeder En Nicky:
Hallo nini.
Wat een mooie verhalen vanuit dat verre land. Ik lees de verslagen voor aan je moeder, en merk dat ze dat fijn vind. Maar krijg niet echt een reactie terug. Dus doe het even zo. Ik lees het graag voor dus blijf dat doen.
EEn hele fijn vakantie nog en zeker genieten!!!
Groeten Nicky
-
11 November 2011 - 13:26
Marenhenk :
Het klinkt allemaal echt zuid-amerikaans. En wat een kansen doen zich in dat land voor! Is skiën op grijze as niet de uitvinding om CO2 te sparen. Dan kunnen we die kunstmatige sneeuw achterwege laten. Wij zien handel!
En wat goed dat ze de zaak nu voor jullie zo fijn beveiligd hebben. Dat moet na dat avontuur met die rugzak toch een hele geruststelling zijn. En dan jullie ook nog dwingen om alles dicht bij je te houden i.v.m. Gebrek aan plaats in de badkamer ruikt ook naar een soort bewakingsmechanisme. Perfect, we kunnen niet anders concluderen. Nog veel plezier en liefs uit een tropisch, vochtig, warm Kuching Borneo waar wij in een gezellig en relaxte guesthouse verblijven. Morgen gaan we meten naar de urang utangs kijken.
Liefs marenhenk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
