Niet naar het einde van de wereld
Door: 4opweg
Blijf op de hoogte en volg Nico, Nini, Rob, Astrid
13 November 2011 | Argentinië, El Calafate
10-11
Vandaag de Zuidkapers gedaan. Deze walvissen leven normaal in Antarctica maar komen naar de baai om te bevallen en te zogen. Er zijn veel moeders met jonge walvissen. We hebben er aardig wat gezien. Ze zijn ook niet schuw maar komen nieuwsgierig naar de boot. De boot is een RIB van 12,50 (grote rubberboot met heel veel p´s) met zo´n 70 toeristen aan boord. De boot is extra vol omdat het gisteren te hard heeft gewaaid en er geen tochten zijn gevaren. Het is een heel bijzondere ervaring deze 40 tonners zo dicht bij je dat je ze bijna kunt aanraken. Ze hebben een heel aparte en toch ook een beetje een lelijke kop. Tijdens de zoogperiode vallen de moeders ± 10 ton af omdat zij nu niet kunnen eten. Daarna naar een strand waar zee oliefanten liggen. De mannetjes vechten om de heerschappij, paren dan met zovel mogelijk vrouwtjes, liefst meer dan honderd en zijn weer weg. Ze waren er ook nu niet meer. De mannetjes wegen ruimn4 ton en hebben als ze volwassen zijn zo´n slurfje. De vrouwtjes wegen ± 800 kg. Zij zogen de jongen 23 dagen en keren dan terug naar zee. ook die waren al weg. Het strand ligt vol met jongen die liggen te wachten totdat ze zijn verveld en gaan dan ook weg. Hun leefgebied is 500 km verderop. Een zee oliefant kan ± 2 uur onder water blijven omdat hij ook zuurstof opslaat in andere delen van het lcihaam. Hij kan tot 1500 meter diep duiken.Het is een prachtige plek en de jonge zeeolifanten stinken als een otter en maken veel lawaai en gaan met elkaar op de vuist.
Op dit schiereiland Peninsula Valdez leven verder Mara´s. Een soort enorm konijn. Partners voor het leven en uitvinders van de chreche. Zij leven in grote gemeenschappen waarbij er altijd enkele ouders thuis blijven om op de jongen te passen.
Verder zijn er Managua´s, een soort lama en meerdere loopvogelsoorten.
11-11
Om half twee vertrekt onze vlucht naar Ushuaua. Is 2 uur vertraagd en wordt vervolgens geannuleerd. In totaal hebben we zo´n 7 uur in de hal rondgehangen. Het is niet anders. In heel Argentinie blijven de toestellen aan de grond ivm een staking. Kan nog enkele dagen duren. Na veel geregel gooien we de reis om. Gaan met bus naar El Calafate en verder richting Punta Arenas waarna we het oorspronkelijke programma weer oppakken. We komen dus niet in Ushuahua, niet op het Beagle kanaaal en niet bij de beverkolonie. Dat is natuurlijk balen maar de teleurstelling wordt door de groep goed verwerkt. De luchtvaartmaatschappij heeft een 5-sterrenhotel met diner voor ons geregeld. Ook de bus naar El Calafate met 1 hotelovernachting en ontbijt in El Calafate wordt door hen vergoed. Er zijn meer groepen die er worden ondergebracht.
12-11
Om half 5 op. om 5 uur zijn er wel croisantjes maar de koffie hebben ze niet op tijd klaar. Om half 6 transfer naar busstation. Om 6:15 uur rijden we met een comfortabele dubbeldeks langeafstandbus richting het zuiden.1400 km in ongeveer 20 uur. Maar we zijn in elk geval onderweg. Eerst maar even verder slapen en vervolgens boekje lezen, spelletje doen, muziekje luisteren, crackertje eten, af en toe wat drinken en kijken naar de struikjes die passeren. Ruim 1200 kilometer pampa trekt aan ons voorbij. Af en toe een klein dorpje. De bus heeft 2 chauffeurs. Er wordt bijna continu doorgereden. Er is 1 toilet met een afgebroken WC bril, geen spoeling en ook geen water in het fontijntje.
OM 14:00 uur wordt er 3 kwartier gestopt voor een lunch bij het stadje Fitz Roy, hij was de kapitein van de Beagle, het schip van Darwin. Geen keuze: je kan een bord krijgen met 2 stukken vlees en gemengde sla en brood en wat te drinken voor 50 pesos. In het winkeltje wordt er van alles ingeslagen om ´s avonds te eten. We komen ook door een gebied waar olie wordt opgepompt met tientallen ja-knikkers. We zien ook veel kleine en piepkleine kappelletjes. Er zijn 3 soorten: gewone als een soort bedevaart of voor iemand die daar is overleden. Kappelletjes met een enorme hoeveelheid flessen water. De legende vertelt, dat een moeder is omgekomen omdat ze geen voldoende water bij zich had. Zij overleefde de tocht door uitdroging niet, haar kindje dat borstvoeding kreeg bleef wel in leven. De flessen water die er nu worden gelegd zijn voor reizigers, zodat een dergelijke catastrofe niet meer kan voorkomen. Er zijn ook kappelletjes met rode vlaggen en ander rood spul. Een soort verering van Gauchico Gill. Een soort Robin Hood van Argentinie.
Op de Pampa´s leven miljoenen schapen die worden gehouden door de bewoners van Estancia´s. Dat zijn schapenboerderijen met soms wel 7000 schapen.Ongelofelijk, die mensen leven echt in niemandsland. voor elk schaap heb je een ha grond odig, omdat er op de pampa zo weinig groeit.
Om 22:00 uur is het donker. Daarna wordt het landschap weer wat interessanter maar dat kunnen we niet zien. Kwart over 2 komen we aan.
Het is 2 blokken lopen van het busstation naar ons hotel. Een kneuterig maar ook heel knus hotelletje. Hier blijven we 2 nachten. En dan......op naar de gletchers......!!
Veel liefs, NNAR
Vandaag de Zuidkapers gedaan. Deze walvissen leven normaal in Antarctica maar komen naar de baai om te bevallen en te zogen. Er zijn veel moeders met jonge walvissen. We hebben er aardig wat gezien. Ze zijn ook niet schuw maar komen nieuwsgierig naar de boot. De boot is een RIB van 12,50 (grote rubberboot met heel veel p´s) met zo´n 70 toeristen aan boord. De boot is extra vol omdat het gisteren te hard heeft gewaaid en er geen tochten zijn gevaren. Het is een heel bijzondere ervaring deze 40 tonners zo dicht bij je dat je ze bijna kunt aanraken. Ze hebben een heel aparte en toch ook een beetje een lelijke kop. Tijdens de zoogperiode vallen de moeders ± 10 ton af omdat zij nu niet kunnen eten. Daarna naar een strand waar zee oliefanten liggen. De mannetjes vechten om de heerschappij, paren dan met zovel mogelijk vrouwtjes, liefst meer dan honderd en zijn weer weg. Ze waren er ook nu niet meer. De mannetjes wegen ruimn4 ton en hebben als ze volwassen zijn zo´n slurfje. De vrouwtjes wegen ± 800 kg. Zij zogen de jongen 23 dagen en keren dan terug naar zee. ook die waren al weg. Het strand ligt vol met jongen die liggen te wachten totdat ze zijn verveld en gaan dan ook weg. Hun leefgebied is 500 km verderop. Een zee oliefant kan ± 2 uur onder water blijven omdat hij ook zuurstof opslaat in andere delen van het lcihaam. Hij kan tot 1500 meter diep duiken.Het is een prachtige plek en de jonge zeeolifanten stinken als een otter en maken veel lawaai en gaan met elkaar op de vuist.
Op dit schiereiland Peninsula Valdez leven verder Mara´s. Een soort enorm konijn. Partners voor het leven en uitvinders van de chreche. Zij leven in grote gemeenschappen waarbij er altijd enkele ouders thuis blijven om op de jongen te passen.
Verder zijn er Managua´s, een soort lama en meerdere loopvogelsoorten.
11-11
Om half twee vertrekt onze vlucht naar Ushuaua. Is 2 uur vertraagd en wordt vervolgens geannuleerd. In totaal hebben we zo´n 7 uur in de hal rondgehangen. Het is niet anders. In heel Argentinie blijven de toestellen aan de grond ivm een staking. Kan nog enkele dagen duren. Na veel geregel gooien we de reis om. Gaan met bus naar El Calafate en verder richting Punta Arenas waarna we het oorspronkelijke programma weer oppakken. We komen dus niet in Ushuahua, niet op het Beagle kanaaal en niet bij de beverkolonie. Dat is natuurlijk balen maar de teleurstelling wordt door de groep goed verwerkt. De luchtvaartmaatschappij heeft een 5-sterrenhotel met diner voor ons geregeld. Ook de bus naar El Calafate met 1 hotelovernachting en ontbijt in El Calafate wordt door hen vergoed. Er zijn meer groepen die er worden ondergebracht.
12-11
Om half 5 op. om 5 uur zijn er wel croisantjes maar de koffie hebben ze niet op tijd klaar. Om half 6 transfer naar busstation. Om 6:15 uur rijden we met een comfortabele dubbeldeks langeafstandbus richting het zuiden.1400 km in ongeveer 20 uur. Maar we zijn in elk geval onderweg. Eerst maar even verder slapen en vervolgens boekje lezen, spelletje doen, muziekje luisteren, crackertje eten, af en toe wat drinken en kijken naar de struikjes die passeren. Ruim 1200 kilometer pampa trekt aan ons voorbij. Af en toe een klein dorpje. De bus heeft 2 chauffeurs. Er wordt bijna continu doorgereden. Er is 1 toilet met een afgebroken WC bril, geen spoeling en ook geen water in het fontijntje.
OM 14:00 uur wordt er 3 kwartier gestopt voor een lunch bij het stadje Fitz Roy, hij was de kapitein van de Beagle, het schip van Darwin. Geen keuze: je kan een bord krijgen met 2 stukken vlees en gemengde sla en brood en wat te drinken voor 50 pesos. In het winkeltje wordt er van alles ingeslagen om ´s avonds te eten. We komen ook door een gebied waar olie wordt opgepompt met tientallen ja-knikkers. We zien ook veel kleine en piepkleine kappelletjes. Er zijn 3 soorten: gewone als een soort bedevaart of voor iemand die daar is overleden. Kappelletjes met een enorme hoeveelheid flessen water. De legende vertelt, dat een moeder is omgekomen omdat ze geen voldoende water bij zich had. Zij overleefde de tocht door uitdroging niet, haar kindje dat borstvoeding kreeg bleef wel in leven. De flessen water die er nu worden gelegd zijn voor reizigers, zodat een dergelijke catastrofe niet meer kan voorkomen. Er zijn ook kappelletjes met rode vlaggen en ander rood spul. Een soort verering van Gauchico Gill. Een soort Robin Hood van Argentinie.
Op de Pampa´s leven miljoenen schapen die worden gehouden door de bewoners van Estancia´s. Dat zijn schapenboerderijen met soms wel 7000 schapen.Ongelofelijk, die mensen leven echt in niemandsland. voor elk schaap heb je een ha grond odig, omdat er op de pampa zo weinig groeit.
Om 22:00 uur is het donker. Daarna wordt het landschap weer wat interessanter maar dat kunnen we niet zien. Kwart over 2 komen we aan.
Het is 2 blokken lopen van het busstation naar ons hotel. Een kneuterig maar ook heel knus hotelletje. Hier blijven we 2 nachten. En dan......op naar de gletchers......!!
Veel liefs, NNAR
-
13 November 2011 - 19:28
Anne-Mascha:
Wat jammer zeg, dat jullie niet naar het zuidelijkste puntje kunnen. Het is niet anders, maar niet getreurd; er komen nog vele mooie dingen op jullie pad.
Fijn, dat ik je weer even gesproken heb.
xX Mas -
14 November 2011 - 08:09
Mag:
Dikke pech, maar heb je een goede reden om nog een keer terug te gaan!
Veel plezier verder.
Voor jullie info, hier staan de appelbomen in de bloei, terwijl er nog appels aanhangen die geplukt moeten worden en de clematis (die naast een berg boerenkool staat) heeft 3 bloemen!!! Snap er niks van.
Van het weekend gewinkeld in Brugge, berg bakstenen gesjouwd (dus spierpijn nu) en ruim 100 km op de moter weg (dus ook kontpijn!!) Maar wel leuk. Tot snel -
14 November 2011 - 08:52
Daphne:
Hoi wereldreizigers, jammer dat de reis moet worden aangepast! Hier alles goed, Elvira van het weekend slecht gevolleybald maar goed gezwommen; niet gediscwalificeerd hahaha. Weer 4 uur in zwembad gezeten voor 5 minuten zwemmen, wat een rotsport! Tijmen mag volgende week weer waterpolo spelen, hij kan niet wachten. -
14 November 2011 - 10:52
Eric, Tink En Kids:
Nou we zijn er weer hoor! terug op nederlandse bodem. Wel met een uur vertraging want in Egypte was er even niemand beschikbaar om de kaartjes af te scheuren.... In mijn beleving hebben zat mensen daar niets te doen en m'n boardingpass had ik wel even zelf af kunnen scheuren, maar goed. Het was weer heerlijk en zo te lezen bij jullie ook. Wel nog even met terugwerkende kracht reactie: wie zijn al die vrouwen in het water (behalve as) bij onze papa's? Mama's hou ze een beetje in de gaten. En rob, na het debacle met nini in praag valt me dit toch een beetje tegen. Ik lees in een volgend mailtje dat jij op de koffers moest passen, maar ik begrijp dat dat goed is afgelopen? Jullie verhalen zijn weer fantastisch dus ik weet dat jullie het naar jullie zin hebben.
PS Britte heeft: een rog, koraalduivel, nemovisjes, papegaaivis, wimpelvis gezien. Goed he! ze kan zelfs praten in haar snorkel. Helaas geen schildpadden... Maar die zagen wij wel met het duiken!!!!
dikke kus van ons.
PS wij (met sander en chris uiteraard) zetten in op bonaire 2013. Pap en mam, jullie zijn van harte welkom! -
14 November 2011 - 19:41
Christel:
Hoi allemaal, jammer dat jullie niet naar het zuiden kunnen, maar wel herkenbaar dat gedoe met het wijzigen van de reis. Ook wij hebben vorig jaar een rit van 20 uur moeten "overleven"....Leuk om jullie uitgebreide info te lezen (de teksten kunnen volgens mij zo op Wikipedia of in een reisgids ;-)....), ik beleef het weer helemaal opnieuw! Veel plezier bij de gletsjers en nog héél veel (en lang) wandel plezier.
ps. Ook wij hebben weer een fantastische vakantie beleefd in Egypte! Nu wel toe aan iets anders, dus: "op naar Bonaire" (althans in ieder geval er van dromen....)!
Groetjes Christel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
